Vanaf jongs af aan zijn er veel kinderen die wel iets van drummen leuk vinden. Ze verzamelen keukengerei bij elkaar en beginnen er flink op los te slaan. Sommige kinderen vinden het zo leuk dat ze er nog wat langer mee door gaan. Van achter de potten en de pannen gaan ze door voor een leuk kinder-drumstel. Veel geluid maken en aandacht krijgen, blijft leuk voor de kinderen onder ons. Vooral voor de jongens is dit erg aantrekkelijk.

Zo was dit ook voor mij het geval. Bij mij ging de fase van veel kabaal maken echter over in een wat serieuzere manier van “drummen”. Ik probeerde ritmische klanken op het drumstel te produceren. Mijn ouders dachten wel dat ik er aanleg voor had, dus mocht ik naar drumles. Van het een kwam het ander. Voor mijn verjaardag kreeg ik een “echt” drumstel en werd dit echt mijn hobby. Het was zelfs mijn droom om er ooit mijn geld mee te gaan verdienen.

Mijn buren waren er echter wat minder blij mee. Dag in dag uit was ik aan het drummen. Dit zorgde voor veel geluidsoverlast. Wij woonden destijds in een appartement, wat nog extra gehorig is. Zelf had ik er niet veel last van, want alle klachten kwamen binnen bij mijn ouders. Daarop besloten zij een drumstudio aan te schaffen waar ik mijn drumstel in kon plaatsen. Hierdoor kon ik in een geluidsdichte ruimte blijven drummen, zonder dat anderen er overlast van ondervonden. Voor mij was dit een echte uitkomst. Tot op heden heb ik nog steeds veel plezier van mijn drumcabine en maak ik er nog steeds veel gebruik van. Ik verdien geen geld met het drummen, maar heb het wel erg naar mijn zin in een coverband waar ik wekelijks mee optreed.